Η "Νοσταλγία" είναι η πρώτη μου ποιητική συλλογή σε ύφος ερωτικό! Ένας καμβάς αισθήσεων.. για κάποιους παραισθήσεων της αγάπης και του έρωτα...
Παρουσιάστηκε μια γλυκιά βραδιά του 2011 στην Καβάλα, στο πάλαι ποτέ λατρεμένο "Cafe Bar Mao". Στην παρέα του panel, "ζωγράφισαν" τη νύχτα συζητώντας, ο Λεόντιος Πετμεζάς (Κριτικός τέχνης), η Σοφία Δάφνα (ζωγράφος, illustrator-δημιουργός του εξωφύλλου), ο αείμνηστος Γιάννης Ζαχαρόπουλος (ζωγράφος), ο αγαπητός σε όλους Θέμης Κελέκης (ζωγράφος, εραστής της ζωής) και η Ελένη Ζήση (παιδαγωγός, καθηγήτρια).
Το εξώφυλλο είναι από τον πίνακα της Σοφίας Δάφνα με τον ομώνυμο τίτλο "Νοσταλγία", που εκείνη την υπέροχη βραδιά, είχα την τιμή να φιλοξενήσω ζωντανό στη διάρκεια της παρουσίασης.
"Η ερωτική ποιητική αδεία της Χαράς Δάφνα ανατρέπει το κρατούν ιδεολόγημα της υπάρχουσας αδροσιάς.
Στα ποιητικά εκπονήματα που παραθέτει και καταθέτει με απόλυτα ψυχικό σθένος στη συλλογή "Νοσταλγία"
η εμπνευσμένη Χαρά Δάφνα κυριαρχεί πολυδιάστατα και πολυσήματα το μεγαλείο της εντεινόμενης ερωτικής μέθεξης
και της διύλισης του πάθους.Η όσμωση των λεκτικών αναφορών της, συνδράμει ανεπιφύλακτα και καίρια σε μια κοσμογονία
αλλαγών και ενταξιακής περιπέτειας που αξίζει να γευτεί κάθε αναγνώστης.
Θεματολογικά το συναίσθημα του ερωτισμού στο βιβλίο ως επήρεια μιας απόλυτα σοβαρής πολιτικής πράξης
εντείνει συνοπτικά την προσοχή μέσα από το μυστήριο στο αντικείμενο της επιλογής του πόθου.
Οι λέξεις τοποθετημένες σε διάσταση συγκρότησης άλλοτε σε ελεύθερο στίχο και άλλοτε σε ομοιοκατάληκτο
συνδέονται ευπρόσδεκτα με τισ εκδοχές της σύνθεσης και καλύπτουν τους ισχυρισμούς της θέασης που πέρα
από την ατομική οπτικήανελίσσεται σταδιακά και βαθμιαία σε σε συλλογικό επίπεδο διαπραγμάτευσης και διευθέτησης.
Η αισθαντική διάκριση που επιτελείται χρονικά στο πλαίσιο της έκφρασης
αντιπαραθέτοντας κάθε διαφοροποίηση εξελίσσεται επιφορτισμένα σε ανάταση.
Αναδεικνύει το προσχέδιο της αναδρομικής συμβατικότητας της σημερινής ζωής
και συνιστά ιδιαίτερα και αποκλειστικά την καθολική ένταξη σε σημάνσεις που εμφορούνται
αμετάκλητα από τη συνείδηση και παράλληλα την πλήρη αντίρρηση.
Η Χαρά Δάφνα αξιώνει με ανατρεπτικά φυσικά τρόπο την αισθητικοποίηση της ευθύνης
απέναντι στην έρευνα ανοίγοντας τους ορίζοντες με αμετάκλητους προκαθορισμούς
που νοούνται σαν διαύγεια άποψης και θέσης. Η ιδιαιτερότητά της στην ποιητική απόδοση
αγγίζει ενορχηστρωμένα μια ιδιάζουσα και ιδιότυπη ανασύνδεση
που συνδράμει στην ιδεογραμμική επανασύνδεση των θεματικών προθέσεων.
Συσσωρεύει στη σύλληψη της επαλήθευσης και εκθέτει με προσοχή
και έμφυτη εμμονή ότι συμπλέκεται χωρίς επαναλήψεις με την αξιολόγηση των συνειρμών.
Στο ενδιαφέρον ποιητικό κείμενό της διατυπώνεται εξαίρετα μια
μνημονική διεργασία, μια ανθρωπολογική και συναισθηματική ενδοσκόπηση με αναφορά
στα εσώτερα εννοιακά τοπία που δίνει οντότητα σε διαπιστώσεις και
διατυπώσεις που κινούν ιδανικές καταστάσεις. Η αμφίδρομες ψυχολογικές και
κοινωνιολογικές αποτιμήσεις που πραγματοποιεί μέσα από έναν λόγο πυκνό,
μετουσιωμένο, μεστό, αφαιρετικό αλλά και αποστασιοποιημένο συντονίζει μια νεοταιριστική,
και μεταμοντέρνα γραφή που ωστόσο ενέχει στοιχεία κλασσικού ύφους.
Η Χαρά Δάφνα διδάσκει και διδάσκεται. Δεν αφήνεται σε προχειρότητες.
Η ποιητική φλόγα και αδεία της σίγουρα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα πρότυπα.
Μεταλλάσεται έντεχνα γίνεται ελεγειακή διατηρώντας όμως έναν ακέραιο συμβολισμό.
Η ερωτική διάθεση που παρεπιδημεί στα γραπτά της πολλαπλασιάζεται
με συντονισμό. Η σύλληψή της εύλογα και ευφρόσυνα είναι πότε δοξαστικά έκρυθμη και πότε προφητικά έρρυθμη.
Εμπεριέχει μια κατανυκτική, μεταφυσική και ασυμβίβαστη
χροιά διάβασης που συνοδοιπορεί με την ψυχοστασία της πένας."
ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ
Θεωρητικός-Ιστορικός Τέχνης
Comments